заві́даваць

‘зайздросціць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заві́дую заві́дуем
2-я ас. заві́дуеш заві́дуеце
3-я ас. заві́дуе заві́дуюць
Прошлы час
м. заві́даваў заві́давалі
ж. заві́давала
н. заві́давала
Загадны лад
2-я ас. заві́дуй заві́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заві́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)