аднатава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднатава́ны |
аднатава́ная |
аднатава́нае |
аднатава́ныя |
| Р. |
аднатава́нага |
аднатава́най аднатава́нае |
аднатава́нага |
аднатава́ных |
| Д. |
аднатава́наму |
аднатава́най |
аднатава́наму |
аднатава́ным |
| В. |
аднатава́ны (неадуш.) аднатава́нага (адуш.) |
аднатава́ную |
аднатава́нае |
аднатава́ныя (неадуш.) аднатава́ных (адуш.) |
| Т. |
аднатава́ным |
аднатава́най аднатава́наю |
аднатава́ным |
аднатава́нымі |
| М. |
аднатава́ным |
аднатава́най |
аднатава́ным |
аднатава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аднатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднатава́ны |
аднатава́ная |
аднатава́нае |
аднатава́ныя |
| Р. |
аднатава́нага |
аднатава́най аднатава́нае |
аднатава́нага |
аднатава́ных |
| Д. |
аднатава́наму |
аднатава́най |
аднатава́наму |
аднатава́ным |
| В. |
аднатава́ны (неадуш.) аднатава́нага (адуш.) |
аднатава́ную |
аднатава́нае |
аднатава́ныя (неадуш.) аднатава́ных (адуш.) |
| Т. |
аднатава́ным |
аднатава́най аднатава́наю |
аднатава́ным |
аднатава́нымі |
| М. |
аднатава́ным |
аднатава́най |
аднатава́ным |
аднатава́ных |
Кароткая форма: аднатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аднатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аднату́ю |
аднату́ем |
| 2-я ас. |
аднату́еш |
аднату́еце |
| 3-я ас. |
аднату́е |
аднату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аднатава́ў |
аднатава́лі |
| ж. |
аднатава́ла |
| н. |
аднатава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аднату́й |
аднату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аднатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адната́ктавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адната́ктавы |
адната́ктавая |
адната́ктавае |
адната́ктавыя |
| Р. |
адната́ктавага |
адната́ктавай адната́ктавае |
адната́ктавага |
адната́ктавых |
| Д. |
адната́ктаваму |
адната́ктавай |
адната́ктаваму |
адната́ктавым |
| В. |
адната́ктавы (неадуш.) адната́ктавага (адуш.) |
адната́ктавую |
адната́ктавае |
адната́ктавыя (неадуш.) адната́ктавых (адуш.) |
| Т. |
адната́ктавым |
адната́ктавай адната́ктаваю |
адната́ктавым |
адната́ктавымі |
| М. |
адната́ктавым |
адната́ктавай |
адната́ктавым |
адната́ктавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аднато́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аднато́мнік |
аднато́мнікі |
| Р. |
аднато́мніка |
аднато́мнікаў |
| Д. |
аднато́мніку |
аднато́мнікам |
| В. |
аднато́мнік |
аднато́мнікі |
| Т. |
аднато́мнікам |
аднато́мнікамі |
| М. |
аднато́мніку |
аднато́мніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднато́мны |
аднато́мная |
аднато́мнае |
аднато́мныя |
| Р. |
аднато́мнага |
аднато́мнай аднато́мнае |
аднато́мнага |
аднато́мных |
| Д. |
аднато́мнаму |
аднато́мнай |
аднато́мнаму |
аднато́мным |
| В. |
аднато́мны (неадуш.) аднато́мнага (адуш.) |
аднато́мную |
аднато́мнае |
аднато́мныя (неадуш.) аднато́мных (адуш.) |
| Т. |
аднато́мным |
аднато́мнай аднато́мнаю |
аднато́мным |
аднато́мнымі |
| М. |
аднато́мным |
аднато́мнай |
аднато́мным |
аднато́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аднато́нна |
аднато́нней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аднато́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аднато́ннасць |
| Р. |
аднато́ннасці |
| Д. |
аднато́ннасці |
| В. |
аднато́ннасць |
| Т. |
аднато́ннасцю |
| М. |
аднато́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.