утры́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утры́раваны |
утры́раваная |
утры́раванае |
утры́раваныя |
Р. |
утры́раванага |
утры́раванай утры́раванае |
утры́раванага |
утры́раваных |
Д. |
утры́раванаму |
утры́раванай |
утры́раванаму |
утры́раваным |
В. |
утры́раваны (неадуш.) утры́раванага (адуш.) |
утры́раваную |
утры́раванае |
утры́раваныя (неадуш.) утры́раваных (адуш.) |
Т. |
утры́раваным |
утры́раванай утры́раванаю |
утры́раваным |
утры́раванымі |
М. |
утры́раваным |
утры́раванай |
утры́раваным |
утры́раваных |
Кароткая форма: утры́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
утры́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
утры́руецца |
утры́руюцца |
Прошлы час |
м. |
утры́раваўся |
утры́раваліся |
ж. |
утры́равалася |
н. |
утры́равалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утры́раваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утры́рую |
утры́руем |
2-я ас. |
утры́руеш |
утры́руеце |
3-я ас. |
утры́руе |
утры́руюць |
Прошлы час |
м. |
утры́раваў |
утры́равалі |
ж. |
утры́равала |
н. |
утры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
утры́руй |
утры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утры́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утры́раваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утры́рую |
утры́руем |
2-я ас. |
утры́руеш |
утры́руеце |
3-я ас. |
утры́руе |
утры́руюць |
Прошлы час |
м. |
утры́раваў |
утры́равалі |
ж. |
утры́равала |
н. |
утры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
утры́руй |
утры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утры́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утрыро́ўка |
утрыро́ўкі |
Р. |
утрыро́ўкі |
утрыро́вак |
Д. |
утрыро́ўцы |
утрыро́ўкам |
В. |
утрыро́ўку |
утрыро́ўкі |
Т. |
утрыро́ўкай утрыро́ўкаю |
утрыро́ўкамі |
М. |
утрыро́ўцы |
утрыро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрэ́сванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утрэ́сванне |
Р. |
утрэ́свання |
Д. |
утрэ́сванню |
В. |
утрэ́сванне |
Т. |
утрэ́сваннем |
М. |
утрэ́сванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрэ́свацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
утрэ́сваецца |
утрэ́сваюцца |
Прошлы час |
м. |
утрэ́сваўся |
утрэ́сваліся |
ж. |
утрэ́свалася |
н. |
утрэ́свалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрэ́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрэ́сваю |
утрэ́сваем |
2-я ас. |
утрэ́сваеш |
утрэ́сваеце |
3-я ас. |
утрэ́свае |
утрэ́сваюць |
Прошлы час |
м. |
утрэ́сваў |
утрэ́свалі |
ж. |
утрэ́свала |
н. |
утрэ́свала |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрэ́свай |
утрэ́свайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утрэ́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрэ́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утрэ́сены |
утрэ́сеная |
утрэ́сенае |
утрэ́сеныя |
Р. |
утрэ́сенага |
утрэ́сенай утрэ́сенае |
утрэ́сенага |
утрэ́сеных |
Д. |
утрэ́сенаму |
утрэ́сенай |
утрэ́сенаму |
утрэ́сеным |
В. |
утрэ́сены (неадуш.) утрэ́сенага (адуш.) |
утрэ́сеную |
утрэ́сенае |
утрэ́сеныя (неадуш.) утрэ́сеных (адуш.) |
Т. |
утрэ́сеным |
утрэ́сенай утрэ́сенаю |
утрэ́сеным |
утрэ́сенымі |
М. |
утрэ́сеным |
утрэ́сенай |
утрэ́сеным |
утрэ́сеных |
Кароткая форма: утрэ́сена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.