утрыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. утрыро́ўка утрыро́ўкі
Р. утрыро́ўкі утрыро́вак
Д. утрыро́ўцы утрыро́ўкам
В. утрыро́ўку утрыро́ўкі
Т. утрыро́ўкай
утрыро́ўкаю		 утрыро́ўкамі
М. утрыро́ўцы утрыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)