Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

свяшчэннадзе́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. свяшчэннадзе́йства
Р. свяшчэннадзе́йства
Д. свяшчэннадзе́йству
В. свяшчэннадзе́йства
Т. свяшчэннадзе́йствам
М. свяшчэннадзе́йстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свяшчэннаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннаму́чанік свяшчэннаму́чанікі
Р. свяшчэннаму́чаніка свяшчэннаму́чанікаў
Д. свяшчэннаму́чаніку свяшчэннаму́чанікам
В. свяшчэннаму́чаніка свяшчэннаму́чанікаў
Т. свяшчэннаму́чанікам свяшчэннаму́чанікамі
М. свяшчэннаму́чаніку свяшчэннаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннаму́чаніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свяшчэннаму́чаніцкі свяшчэннаму́чаніцкая свяшчэннаму́чаніцкае свяшчэннаму́чаніцкія
Р. свяшчэннаму́чаніцкага свяшчэннаму́чаніцкай
свяшчэннаму́чаніцкае		 свяшчэннаму́чаніцкага свяшчэннаму́чаніцкіх
Д. свяшчэннаму́чаніцкаму свяшчэннаму́чаніцкай свяшчэннаму́чаніцкаму свяшчэннаму́чаніцкім
В. свяшчэннаму́чаніцкі (неадуш.)
свяшчэннаму́чаніцкага (адуш.)		 свяшчэннаму́чаніцкую свяшчэннаму́чаніцкае свяшчэннаму́чаніцкія (неадуш.)
свяшчэннаму́чаніцкіх (адуш.)
Т. свяшчэннаму́чаніцкім свяшчэннаму́чаніцкай
свяшчэннаму́чаніцкаю		 свяшчэннаму́чаніцкім свяшчэннаму́чаніцкімі
М. свяшчэннаму́чаніцкім свяшчэннаму́чаніцкай свяшчэннаму́чаніцкім свяшчэннаму́чаніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннанача́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннанача́лле свяшчэннанача́ллі
Р. свяшчэннанача́лля свяшчэннанача́лляў
Д. свяшчэннанача́ллю свяшчэннанача́ллям
В. свяшчэннанача́лле свяшчэннанача́ллі
Т. свяшчэннанача́ллем свяшчэннанача́ллямі
М. свяшчэннанача́ллі свяшчэннанача́ллях

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннанача́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннанача́льнік свяшчэннанача́льнікі
Р. свяшчэннанача́льніка свяшчэннанача́льнікаў
Д. свяшчэннанача́льніку свяшчэннанача́льнікам
В. свяшчэннанача́льніка свяшчэннанача́льнікаў
Т. свяшчэннанача́льнікам свяшчэннанача́льнікамі
М. свяшчэннанача́льніку свяшчэннанача́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннапаку́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннапаку́тнік свяшчэннапаку́тнікі
Р. свяшчэннапаку́тніка свяшчэннапаку́тнікаў
Д. свяшчэннапаку́тніку свяшчэннапаку́тнікам
В. свяшчэннапаку́тніка свяшчэннапаку́тнікаў
Т. свяшчэннапаку́тнікам свяшчэннапаку́тнікамі
М. свяшчэннапаку́тніку свяшчэннапаку́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннапаку́тніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свяшчэннапаку́тніцкі свяшчэннапаку́тніцкая свяшчэннапаку́тніцкае свяшчэннапаку́тніцкія
Р. свяшчэннапаку́тніцкага свяшчэннапаку́тніцкай
свяшчэннапаку́тніцкае		 свяшчэннапаку́тніцкага свяшчэннапаку́тніцкіх
Д. свяшчэннапаку́тніцкаму свяшчэннапаку́тніцкай свяшчэннапаку́тніцкаму свяшчэннапаку́тніцкім
В. свяшчэннапаку́тніцкі (неадуш.)
свяшчэннапаку́тніцкага (адуш.)		 свяшчэннапаку́тніцкую свяшчэннапаку́тніцкае свяшчэннапаку́тніцкія (неадуш.)
свяшчэннапаку́тніцкіх (адуш.)
Т. свяшчэннапаку́тніцкім свяшчэннапаку́тніцкай
свяшчэннапаку́тніцкаю		 свяшчэннапаку́тніцкім свяшчэннапаку́тніцкімі
М. свяшчэннапаку́тніцкім свяшчэннапаку́тніцкай свяшчэннапаку́тніцкім свяшчэннапаку́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

свяшчэннаслужы́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннаслужы́цель свяшчэннаслужы́целі
Р. свяшчэннаслужы́целя свяшчэннаслужы́целяў
Д. свяшчэннаслужы́целю свяшчэннаслужы́целям
В. свяшчэннаслужы́целя свяшчэннаслужы́целяў
Т. свяшчэннаслужы́целем свяшчэннаслужы́целямі
М. свяшчэннаслужы́целю свяшчэннаслужы́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свяшчэннаслужы́цельскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свяшчэннаслужы́цельскі свяшчэннаслужы́цельская свяшчэннаслужы́цельскае свяшчэннаслужы́цельскія
Р. свяшчэннаслужы́цельскага свяшчэннаслужы́цельскай
свяшчэннаслужы́цельскае		 свяшчэннаслужы́цельскага свяшчэннаслужы́цельскіх
Д. свяшчэннаслужы́цельскаму свяшчэннаслужы́цельскай свяшчэннаслужы́цельскаму свяшчэннаслужы́цельскім
В. свяшчэннаслужы́цельскі свяшчэннаслужы́цельскую свяшчэннаслужы́цельскае свяшчэннаслужы́цельскія
Т. свяшчэннаслужы́цельскім свяшчэннаслужы́цельскай
свяшчэннаслужы́цельскаю		 свяшчэннаслужы́цельскім свяшчэннаслужы́цельскімі
М. свяшчэннаслужы́цельскім свяшчэннаслужы́цельскай свяшчэннаслужы́цельскім свяшчэннаслужы́цельскіх

Крыніцы: tsblm1996.

свяшчэннаслужэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. свяшчэннаслужэ́нне
Р. свяшчэннаслужэ́ння
Д. свяшчэннаслужэ́нню
В. свяшчэннаслужэ́нне
Т. свяшчэннаслужэ́ннем
М. свяшчэннаслужэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.