свяшчэннаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннаму́чанік свяшчэннаму́чанікі
Р. свяшчэннаму́чаніка свяшчэннаму́чанікаў
Д. свяшчэннаму́чаніку свяшчэннаму́чанікам
В. свяшчэннаму́чаніка свяшчэннаму́чанікаў
Т. свяшчэннаму́чанікам свяшчэннаму́чанікамі
М. свяшчэннаму́чаніку свяшчэннаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)