свяшчэннапаку́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннапаку́тнік свяшчэннапаку́тнікі
Р. свяшчэннапаку́тніка свяшчэннапаку́тнікаў
Д. свяшчэннапаку́тніку свяшчэннапаку́тнікам
В. свяшчэннапаку́тніка свяшчэннапаку́тнікаў
Т. свяшчэннапаку́тнікам свяшчэннапаку́тнікамі
М. свяшчэннапаку́тніку свяшчэннапаку́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)