свяшчэннанача́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
свяшчэннанача́льнік | свяшчэннанача́льнікі | |
свяшчэннанача́льніка | свяшчэннанача́льнікаў | |
свяшчэннанача́льніку | свяшчэннанача́льнікам | |
свяшчэннанача́льніка | свяшчэннанача́льнікаў | |
свяшчэннанача́льнікам | свяшчэннанача́льнікамі | |
свяшчэннанача́льніку | свяшчэннанача́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)