свяшчэннаслужы́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэннаслужы́цель свяшчэннаслужы́целі
Р. свяшчэннаслужы́целя свяшчэннаслужы́целяў
Д. свяшчэннаслужы́целю свяшчэннаслужы́целям
В. свяшчэннаслужы́целя свяшчэннаслужы́целяў
Т. свяшчэннаслужы́целем свяшчэннаслужы́целямі
М. свяшчэннаслужы́целю свяшчэннаслужы́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)