свяшчэннанача́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свяшчэннанача́лле | свяшчэннанача́ллі | |
свяшчэннанача́лля | свяшчэннанача́лляў | |
свяшчэннанача́ллю | свяшчэннанача́ллям | |
свяшчэннанача́лле | свяшчэннанача́ллі | |
свяшчэннанача́ллем | свяшчэннанача́ллямі | |
свяшчэннанача́ллі | свяшчэннанача́ллях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)