Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

куко́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куко́бніца куко́бніцы
Р. куко́бніцы куко́бніц
Д. куко́бніцы куко́бніцам
В. куко́бніцу куко́бніц
Т. куко́бніцай
куко́бніцаю
куко́бніцамі
М. куко́бніцы куко́бніцах

Крыніцы: piskunou2012.

куко́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куко́бны куко́бная куко́бнае куко́бныя
Р. куко́бнага куко́бнай
куко́бнае
куко́бнага куко́бных
Д. куко́бнаму куко́бнай куко́бнаму куко́бным
В. куко́бны (неадуш.)
куко́бнага (адуш.)
куко́бную куко́бнае куко́бныя (неадуш.)
куко́бных (адуш.)
Т. куко́бным куко́бнай
куко́бнаю
куко́бным куко́бнымі
М. куко́бным куко́бнай куко́бным куко́бных

Крыніцы: piskunou2012.

куко́жыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куко́жуся куко́жымся
2-я ас. куко́жышся куко́жыцеся
3-я ас. куко́жыцца куко́жацца
Прошлы час
м. куко́жыўся куко́жыліся
ж. куко́жылася
н. куко́жылася
Загадны лад
2-я ас. куко́жся куко́жцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час куко́жачыся

Крыніцы: piskunou2012.

куко́ль

‘манаскі галаўны ўбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куко́ль куко́лі
Р. куко́ля куко́ляў
Д. куко́лю куко́лям
В. куко́ль куко́лі
Т. куко́лем куко́лямі
М. куко́лі куко́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

куко́ль

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. куко́ль
Р. куко́лю
Д. куко́лю
В. куко́ль
Т. куко́лем
М. куко́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Кукры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кукры́
Р. Кукро́ў
Д. Кукра́м
В. Кукры́
Т. Кукра́мі
М. Кукра́х

ку́кса

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́кса ку́ксы
Р. ку́ксы ку́ксаў
Д. ку́ксе ку́ксам
В. ку́ксу ку́ксы
Т. ку́ксай
ку́ксаю
ку́ксамі
М. ку́ксе ку́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ку́ксанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́ксанне
Р. ку́ксання
Д. ку́ксанню
В. ку́ксанне
Т. ку́ксаннем
М. ку́ксанні

Крыніцы: piskunou2012.

куксану́ць

‘стукнуць, штурхануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. куксану́ куксанё́м
2-я ас. куксане́ш куксаняце́
3-я ас. куксане́ куксану́ць
Прошлы час
м. куксану́ў куксану́лі
ж. куксану́ла
н. куксану́ла
Загадны лад
2-я ас. куксані́ куксані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час куксану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

кукса́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кукса́ты кукса́тая кукса́тае кукса́тыя
Р. кукса́тага кукса́тай
кукса́тае
кукса́тага кукса́тых
Д. кукса́таму кукса́тай кукса́таму кукса́тым
В. кукса́ты (неадуш.)
кукса́тага (адуш.)
кукса́тую кукса́тае кукса́тыя (неадуш.)
кукса́тых (адуш.)
Т. кукса́тым кукса́тай
кукса́таю
кукса́тым кукса́тымі
М. кукса́тым кукса́тай кукса́тым кукса́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.