куксану́ць
‘стукнуць, штурхануць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| куксану́ | куксанё́м | |
| куксане́ш | куксаняце́ | |
| куксане́ | куксану́ць | |
| Прошлы час | ||
| куксану́ў | куксану́лі | |
| куксану́ла | ||
| куксану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| куксані́ | куксані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| куксану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)