куксану́ць

‘стукнуць, штурхануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. куксану́ куксанё́м
2-я ас. куксане́ш куксаняце́
3-я ас. куксане́ куксану́ць
Прошлы час
м. куксану́ў куксану́лі
ж. куксану́ла
н. куксану́ла
Загадны лад
2-я ас. куксані́ куксані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час куксану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)