куко́ль
‘манаскі галаўны ўбор’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
куко́ль | куко́лі | |
куко́ля | куко́ляў | |
куко́лю | куко́лям | |
куко́ль | куко́лі | |
куко́лем | куко́лямі | |
куко́лі | куко́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)