куко́ль

‘манаскі галаўны ўбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куко́ль куко́лі
Р. куко́ля куко́ляў
Д. куко́лю куко́лям
В. куко́ль куко́лі
Т. куко́лем куко́лямі
М. куко́лі куко́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)