куко́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куко́бніца куко́бніцы
Р. куко́бніцы куко́бніц
Д. куко́бніцы куко́бніцам
В. куко́бніцу куко́бніц
Т. куко́бніцай
куко́бніцаю		 куко́бніцамі
М. куко́бніцы куко́бніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)