Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дарэ́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дарэ́мна дарэ́мней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дарэ́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дарэ́мнасць
Р. дарэ́мнасці
Д. дарэ́мнасці
В. дарэ́мнасць
Т. дарэ́мнасцю
М. дарэ́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дарэ́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дарэ́мнік дарэ́мнікі
Р. дарэ́мніка дарэ́мнікаў
Д. дарэ́мніку дарэ́мнікам
В. дарэ́мніка дарэ́мнікаў
Т. дарэ́мнікам дарэ́мнікамі
М. дарэ́мніку дарэ́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

дарэ́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэ́мны дарэ́мная дарэ́мнае дарэ́мныя
Р. дарэ́мнага дарэ́мнай
дарэ́мнае		 дарэ́мнага дарэ́мных
Д. дарэ́мнаму дарэ́мнай дарэ́мнаму дарэ́мным
В. дарэ́мны (неадуш.)
дарэ́мнага (адуш.)		 дарэ́мную дарэ́мнае дарэ́мныя (неадуш.)
дарэ́мных (адуш.)
Т. дарэ́мным дарэ́мнай
дарэ́мнаю		 дарэ́мным дарэ́мнымі
М. дарэ́мным дарэ́мнай дарэ́мным дарэ́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дарэ́мшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дарэ́мшчына
Р. дарэ́мшчыны
Д. дарэ́мшчыне
В. дарэ́мшчыну
Т. дарэ́мшчынай
дарэ́мшчынаю
М. дарэ́мшчыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дарэ́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарэ́ні
Р. Дарэ́нь
Дарэ́няў
Д. Дарэ́ням
В. Дарэ́ні
Т. Дарэ́нямі
М. Дарэ́нях

дарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дарэ́нне
Р. дарэ́ння
Д. дарэ́нню
В. дарэ́нне
Т. дарэ́ннем
М. дарэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дарэфармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэфармава́ны дарэфармава́ная дарэфармава́нае дарэфармава́ныя
Р. дарэфармава́нага дарэфармава́най
дарэфармава́нае		 дарэфармава́нага дарэфармава́ных
Д. дарэфармава́наму дарэфармава́най дарэфармава́наму дарэфармава́ным
В. дарэфармава́ны (неадуш.)
дарэфармава́нага (адуш.)		 дарэфармава́ную дарэфармава́нае дарэфармава́ныя (неадуш.)
дарэфармава́ных (адуш.)
Т. дарэфармава́ным дарэфармава́най
дарэфармава́наю		 дарэфармава́ным дарэфармава́нымі
М. дарэфармава́ным дарэфармава́най дарэфармава́ным дарэфармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дарэфармава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарэфарму́ю дарэфарму́ем
2-я ас. дарэфарму́еш дарэфарму́еце
3-я ас. дарэфарму́е дарэфарму́юць
Прошлы час
м. дарэфармава́ў дарэфармава́лі
ж. дарэфармава́ла
н. дарэфармава́ла
Загадны лад
2-я ас. дарэфарму́й дарэфарму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дарэфармава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дарэфо́рмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэфо́рмавы дарэфо́рмавая дарэфо́рмавае дарэфо́рмавыя
Р. дарэфо́рмавага дарэфо́рмавай
дарэфо́рмавае		 дарэфо́рмавага дарэфо́рмавых
Д. дарэфо́рмаваму дарэфо́рмавай дарэфо́рмаваму дарэфо́рмавым
В. дарэфо́рмавы (неадуш.)
дарэфо́рмавага (адуш.)		 дарэфо́рмавую дарэфо́рмавае дарэфо́рмавыя (неадуш.)
дарэфо́рмавых (адуш.)
Т. дарэфо́рмавым дарэфо́рмавай
дарэфо́рмаваю		 дарэфо́рмавым дарэфо́рмавымі
М. дарэфо́рмавым дарэфо́рмавай дарэфо́рмавым дарэфо́рмавых

Крыніцы: piskunou2012.