дарэ́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дарэ́мнік дарэ́мнікі
Р. дарэ́мніка дарэ́мнікаў
Д. дарэ́мніку дарэ́мнікам
В. дарэ́мніка дарэ́мнікаў
Т. дарэ́мнікам дарэ́мнікамі
М. дарэ́мніку дарэ́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)