дарэ́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дарэ́мнік | дарэ́мнікі | |
| дарэ́мніка | дарэ́мнікаў | |
| дарэ́мніку | дарэ́мнікам | |
| дарэ́мніка | дарэ́мнікаў | |
| дарэ́мнікам | дарэ́мнікамі | |
| дарэ́мніку | дарэ́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)