Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аднамы́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднамы́сны	аднамы́сная	аднамы́снае	аднамы́сныя
Р.	аднамы́снага	аднамы́снай аднамы́снае	аднамы́снага	аднамы́сных
Д.	аднамы́снаму	аднамы́снай	аднамы́снаму	аднамы́сным
В.	аднамы́сны (неадуш.) аднамы́снага (адуш.)	аднамы́сную	аднамы́снае	аднамы́сныя (неадуш.) аднамы́сных (адуш.)
Т.	аднамы́сным	аднамы́снай аднамы́снаю	аднамы́сным	аднамы́снымі
М.	аднамы́сным	аднамы́снай	аднамы́сным	аднамы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднанакірава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
аднанакірава́на	-	-

аднанакірава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднанакірава́ны	аднанакірава́ная	аднанакірава́нае	аднанакірава́ныя
Р.	аднанакірава́нага	аднанакірава́най аднанакірава́нае	аднанакірава́нага	аднанакірава́ных
Д.	аднанакірава́наму	аднанакірава́най	аднанакірава́наму	аднанакірава́ным
В.	аднанакірава́ны (неадуш.) аднанакірава́нага (адуш.)	аднанакірава́ную	аднанакірава́нае	аднанакірава́ныя (неадуш.) аднанакірава́ных (адуш.)
Т.	аднанакірава́ным	аднанакірава́най аднанакірава́наю	аднанакірава́ным	аднанакірава́нымі
М.	аднанакірава́ным	аднанакірава́най	аднанакірава́ным	аднанакірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

аднанасе́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднанасе́нны	аднанасе́нная	аднанасе́ннае	аднанасе́нныя
Р.	аднанасе́ннага	аднанасе́ннай аднанасе́ннае	аднанасе́ннага	аднанасе́нных
Д.	аднанасе́ннаму	аднанасе́ннай	аднанасе́ннаму	аднанасе́нным
В.	аднанасе́нны (неадуш.) аднанасе́ннага (адуш.)	аднанасе́нную	аднанасе́ннае	аднанасе́нныя (неадуш.) аднанасе́нных (адуш.)
Т.	аднанасе́нным	аднанасе́ннай аднанасе́ннаю	аднанасе́нным	аднанасе́ннымі
М.	аднанасе́нным	аднанасе́ннай	аднанасе́нным	аднанасе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднане́фавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднане́фавы	аднане́фавая	аднане́фавае	аднане́фавыя
Р.	аднане́фавага	аднане́фавай аднане́фавае	аднане́фавага	аднане́фавых
Д.	аднане́фаваму	аднане́фавай	аднане́фаваму	аднане́фавым
В.	аднане́фавы (неадуш.) аднане́фавага (адуш.)	аднане́фавую	аднане́фавае	аднане́фавыя (неадуш.) аднане́фавых (адуш.)
Т.	аднане́фавым	аднане́фавай аднане́фаваю	аднане́фавым	аднане́фавымі
М.	аднане́фавым	аднане́фавай	аднане́фавым	аднане́фавых

Крыніцы: piskunou2012.

аднані́ткавы

прыметнік, адносны

аднано́гі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднано́гі	аднано́гая	аднано́гае	аднано́гія
Р.	аднано́гага	аднано́гай аднано́гае	аднано́гага	аднано́гіх
Д.	аднано́гаму	аднано́гай	аднано́гаму	аднано́гім
В.	аднано́гі (неадуш.) аднано́гага (адуш.)	аднано́гую	аднано́гае	аднано́гія (неадуш.) аднано́гіх (адуш.)
Т.	аднано́гім	аднано́гай аднано́гаю	аднано́гім	аднано́гімі
М.	аднано́гім	аднано́гай	аднано́гім	аднано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднано́ж

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
аднано́ж	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

аднапаве́рхавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднапаве́рхавы	аднапаве́рхавая	аднапаве́рхавае	аднапаве́рхавыя
Р.	аднапаве́рхавага	аднапаве́рхавай аднапаве́рхавае	аднапаве́рхавага	аднапаве́рхавых
Д.	аднапаве́рхаваму	аднапаве́рхавай	аднапаве́рхаваму	аднапаве́рхавым
В.	аднапаве́рхавы (неадуш.) аднапаве́рхавага (адуш.)	аднапаве́рхавую	аднапаве́рхавае	аднапаве́рхавыя (неадуш.) аднапаве́рхавых (адуш.)
Т.	аднапаве́рхавым	аднапаве́рхавай аднапаве́рхаваю	аднапаве́рхавым	аднапаве́рхавымі
М.	аднапаве́рхавым	аднапаве́рхавай	аднапаве́рхавым	аднапаве́рхавых

Крыніцы: piskunou2012.

аднапавярхо́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum