Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заня́ты заня́тая заня́тае заня́тыя
Р. заня́тага заня́тай
заня́тае		 заня́тага заня́тых
Д. заня́таму заня́тай заня́таму заня́тым
В. заня́ты (неадуш.)
заня́тага (адуш.)		 заня́тую заня́тае заня́тыя (неадуш.)
заня́тых (адуш.)
Т. заня́тым заня́тай
заня́таю		 заня́тым заня́тымі
М. заня́тым заня́тай заня́тым заня́тых

Кароткая форма: заня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заняўздо́лець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заняўздо́лею заняўздо́леем
2-я ас. заняўздо́лееш заняўздо́лееце
3-я ас. заняўздо́лее заняўздо́леюць
Прошлы час
м. заняўздо́леў заняўздо́лелі
ж. заняўздо́лела
н. заняўздо́лела
Загадны лад
2-я ас. заняўздо́лей заняўздо́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час заняўздо́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́енасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заняха́енасць
Р. заняха́енасці
Д. заняха́енасці
В. заняха́енасць
Т. заняха́енасцю
М. заняха́енасці

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заняха́енне
Р. заняха́ення
Д. заняха́енню
В. заняха́енне
Т. заняха́еннем
М. заняха́енні

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заняха́ены заняха́еная заняха́енае заняха́еныя
Р. заняха́енага заняха́енай
заняха́енае		 заняха́енага заняха́еных
Д. заняха́енаму заняха́енай заняха́енаму заняха́еным
В. заняха́ены (неадуш.)
заняха́енага (адуш.)		 заняха́еную заняха́енае заняха́еныя (неадуш.)
заняха́еных (адуш.)
Т. заняха́еным заняха́енай
заняха́енаю		 заняха́еным заняха́енымі
М. заняха́еным заняха́енай заняха́еным заняха́еных

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заняха́ены заняха́еная заняха́енае заняха́еныя
Р. заняха́енага заняха́енай
заняха́енае		 заняха́енага заняха́еных
Д. заняха́енаму заняха́енай заняха́енаму заняха́еным
В. заняха́ены (неадуш.)
заняха́енага (адуш.)		 заняха́еную заняха́енае заняха́еныя (неадуш.)
заняха́еных (адуш.)
Т. заняха́еным заняха́енай
заняха́енаю		 заняха́еным заняха́енымі
М. заняха́еным заняха́енай заняха́еным заняха́еных

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́іць

‘кінуць што-небудзь, адмовіцца ад чаго-небудзь, пакінуць што-небудзь у занядбанні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заняха́ю заняха́ім
2-я ас. заняха́іш заняха́іце
3-я ас. заняха́іць заняха́яць
Прошлы час
м. заняха́іў заняха́ілі
ж. заняха́іла
н. заняха́іла
Загадны лад
2-я ас. заняха́й заняха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заняха́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заняха́йванне
Р. заняха́йвання
Д. заняха́йванню
В. заняха́йванне
Т. заняха́йваннем
М. заняха́йванні

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заняха́йваюся заняха́йваемся
2-я ас. заняха́йваешся заняха́йваецеся
3-я ас. заняха́йваецца заняха́йваюцца
Прошлы час
м. заняха́йваўся заняха́йваліся
ж. заняха́йвалася
н. заняха́йвалася
Загадны лад
2-я ас. заняха́йвайся заняха́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заняха́йваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

заняха́йваць

‘кідаць што-небудзь, адмаўляцца ад чаго-небудзь, пакідаць што-небудзь у занядбанні’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заняха́йваю заняха́йваем
2-я ас. заняха́йваеш заняха́йваеце
3-я ас. заняха́йвае заняха́йваюць
Прошлы час
м. заняха́йваў заняха́йвалі
ж. заняха́йвала
н. заняха́йвала
Загадны лад
2-я ас. заняха́йвай заняха́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заняха́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.