заняха́іць
‘кінуць што-небудзь, адмовіцца ад чаго-небудзь, пакінуць што-небудзь у занядбанні’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заняха́ю | заняха́ім | |
| заняха́іш | заняха́іце | |
| заняха́іць | заняха́яць | |
| Прошлы час | ||
| заняха́іў | заняха́ілі | |
| заняха́іла | ||
| заняха́іла | ||
| Загадны лад | ||
| заняха́й | заняха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заняха́іўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)