эклекты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эклекты́чны |
эклекты́чная |
эклекты́чнае |
эклекты́чныя |
Р. |
эклекты́чнага |
эклекты́чнай эклекты́чнае |
эклекты́чнага |
эклекты́чных |
Д. |
эклекты́чнаму |
эклекты́чнай |
эклекты́чнаму |
эклекты́чным |
В. |
эклекты́чны (неадуш.) эклекты́чнага (адуш.) |
эклекты́чную |
эклекты́чнае |
эклекты́чныя (неадуш.) эклекты́чных (адуш.) |
Т. |
эклекты́чным |
эклекты́чнай эклекты́чнаю |
эклекты́чным |
эклекты́чнымі |
М. |
эклекты́чным |
эклекты́чнай |
эклекты́чным |
эклекты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экле́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
экле́р |
экле́ры |
Р. |
экле́ра |
экле́раў |
Д. |
экле́ру |
экле́рам |
В. |
экле́р |
экле́ры |
Т. |
экле́рам |
экле́рамі |
М. |
экле́ры |
экле́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экле́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
экле́рчык |
экле́рчыкі |
Р. |
экле́рчыка |
экле́рчыкаў |
Д. |
экле́рчыку |
экле́рчыкам |
В. |
экле́рчык |
экле́рчыкі |
Т. |
экле́рчыкам |
экле́рчыкамі |
М. |
экле́рчыку |
экле́рчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклесі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эклесі́я |
эклесі́і |
Р. |
эклесі́і |
эклесі́й |
Д. |
эклесі́і |
эклесі́ям |
В. |
эклесі́ю |
эклесі́і |
Т. |
эклесі́яй эклесі́яю |
эклесі́ямі |
М. |
эклесі́і |
эклесі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклесіяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эклесіяло́гія |
Р. |
эклесіяло́гіі |
Д. |
эклесіяло́гіі |
В. |
эклесіяло́гію |
Т. |
эклесіяло́гіяй эклесіяло́гіяю |
М. |
эклесіяло́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклесія́рх
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эклесія́рх |
эклесія́рхі |
Р. |
эклесія́рха |
эклесія́рхаў |
Д. |
эклесія́рху |
эклесія́рхам |
В. |
эклесія́рха |
эклесія́рхаў |
Т. |
эклесія́рхам |
эклесія́рхамі |
М. |
эклесія́рху |
эклесія́рхах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклі́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эклі́метр |
эклі́метры |
Р. |
эклі́метра |
эклі́метраў |
Д. |
эклі́метру |
эклі́метрам |
В. |
эклі́метр |
эклі́метры |
Т. |
эклі́метрам |
эклі́метрамі |
М. |
эклі́метры |
эклі́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эклі́птыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эклі́птыка |
Р. |
эклі́птыкі |
Д. |
эклі́птыцы |
В. |
эклі́птыку |
Т. |
эклі́птыкай эклі́птыкаю |
М. |
эклі́птыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
экліпты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экліпты́чны |
экліпты́чная |
экліпты́чнае |
экліпты́чныя |
Р. |
экліпты́чнага |
экліпты́чнай экліпты́чнае |
экліпты́чнага |
экліпты́чных |
Д. |
экліпты́чнаму |
экліпты́чнай |
экліпты́чнаму |
экліпты́чным |
В. |
экліпты́чны (неадуш.) экліпты́чнага (адуш.) |
экліпты́чную |
экліпты́чнае |
экліпты́чныя (неадуш.) экліпты́чных (адуш.) |
Т. |
экліпты́чным |
экліпты́чнай экліпты́чнаю |
экліпты́чным |
экліпты́чнымі |
М. |
экліпты́чным |
экліпты́чнай |
экліпты́чным |
экліпты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.