дэзавуарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзавуарызава́ны |
дэзавуарызава́ная |
дэзавуарызава́нае |
дэзавуарызава́ныя |
Р. |
дэзавуарызава́нага |
дэзавуарызава́най дэзавуарызава́нае |
дэзавуарызава́нага |
дэзавуарызава́ных |
Д. |
дэзавуарызава́наму |
дэзавуарызава́най |
дэзавуарызава́наму |
дэзавуарызава́ным |
В. |
дэзавуарызава́ны (неадуш.) дэзавуарызава́нага (адуш.) |
дэзавуарызава́ную |
дэзавуарызава́нае |
дэзавуарызава́ныя (неадуш.) дэзавуарызава́ных (адуш.) |
Т. |
дэзавуарызава́ным |
дэзавуарызава́най дэзавуарызава́наю |
дэзавуарызава́ным |
дэзавуарызава́нымі |
М. |
дэзавуарызава́ным |
дэзавуарызава́най |
дэзавуарызава́ным |
дэзавуарызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэзавуарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзавуарыза́цыя |
Р. |
дэзавуарыза́цыі |
Д. |
дэзавуарыза́цыі |
В. |
дэзавуарыза́цыю |
Т. |
дэзавуарыза́цыяй дэзавуарыза́цыяю |
М. |
дэзавуарыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэзавуі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзавуі́раванне |
Р. |
дэзавуі́равання |
Д. |
дэзавуі́раванню |
В. |
дэзавуі́раванне |
Т. |
дэзавуі́раваннем |
М. |
дэзавуі́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзавуі́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзавуі́раваны |
дэзавуі́раваная |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя |
Р. |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раваных |
Д. |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раваным |
В. |
дэзавуі́раваны (неадуш.) дэзавуі́раванага (адуш.) |
дэзавуі́раваную |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя (неадуш.) дэзавуі́раваных (адуш.) |
Т. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванаю |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванымі |
М. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзавуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзавуі́раваны |
дэзавуі́раваная |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя |
Р. |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раваных |
Д. |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раваным |
В. |
дэзавуі́раваны (неадуш.) дэзавуі́раванага (адуш.) |
дэзавуі́раваную |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя (неадуш.) дэзавуі́раваных (адуш.) |
Т. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванаю |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванымі |
М. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раваных |
Кароткая форма: дэзавуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзавуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзавуі́раваны |
дэзавуі́раваная |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя |
Р. |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раванага |
дэзавуі́раваных |
Д. |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раванаму |
дэзавуі́раваным |
В. |
дэзавуі́раваны (неадуш.) дэзавуі́раванага (адуш.) |
дэзавуі́раваную |
дэзавуі́раванае |
дэзавуі́раваныя (неадуш.) дэзавуі́раваных (адуш.) |
Т. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай дэзавуі́раванаю |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванымі |
М. |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раванай |
дэзавуі́раваным |
дэзавуі́раваных |
Кароткая форма: дэзавуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзавуі́равацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэзавуі́руецца |
дэзавуі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
дэзавуі́раваўся |
дэзавуі́раваліся |
ж. |
дэзавуі́равалася |
н. |
дэзавуі́равалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзавуі́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзавуі́рую |
дэзавуі́руем |
2-я ас. |
дэзавуі́руеш |
дэзавуі́руеце |
3-я ас. |
дэзавуі́руе |
дэзавуі́руюць |
Прошлы час |
м. |
дэзавуі́раваў |
дэзавуі́равалі |
ж. |
дэзавуі́равала |
н. |
дэзавуі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзавуі́руй |
дэзавуі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэзавуі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэзавуі́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзавуі́рую |
дэзавуі́руем |
2-я ас. |
дэзавуі́руеш |
дэзавуі́руеце |
3-я ас. |
дэзавуі́руе |
дэзавуі́руюць |
Прошлы час |
м. |
дэзавуі́раваў |
дэзавуі́равалі |
ж. |
дэзавуі́равала |
н. |
дэзавуі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзавуі́руй |
дэзавуі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэзавуі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.