дэзавуі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэзавуі́рую дэзавуі́руем
2-я ас. дэзавуі́руеш дэзавуі́руеце
3-я ас. дэзавуі́руе дэзавуі́руюць
Прошлы час
м. дэзавуі́раваў дэзавуі́равалі
ж. дэзавуі́равала
н. дэзавуі́равала
Загадны лад
2-я ас. дэзавуі́руй дэзавуі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэзавуі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)