Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абву́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абву́жаны абву́жаная абву́жанае абву́жаныя
Р. абву́жанага абву́жанай
абву́жанае		 абву́жанага абву́жаных
Д. абву́жанаму абву́жанай абву́жанаму абву́жаным
В. абву́жаны (неадуш.)
абву́жанага (адуш.)		 абву́жаную абву́жанае абву́жаныя (неадуш.)
абву́жаных (адуш.)
Т. абву́жаным абву́жанай
абву́жанаю		 абву́жаным абву́жанымі
М. абву́жаным абву́жанай абву́жаным абву́жаных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

абву́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абву́жаны абву́жаная абву́жанае абву́жаныя
Р. абву́жанага абву́жанай
абву́жанае		 абву́жанага абву́жаных
Д. абву́жанаму абву́жанай абву́жанаму абву́жаным
В. абву́жаны (неадуш.)
абву́жанага (адуш.)		 абву́жаную абву́жанае абву́жаныя (неадуш.)
абву́жаных (адуш.)
Т. абву́жаным абву́жанай
абву́жанаю		 абву́жаным абву́жанымі
М. абву́жаным абву́жанай абву́жаным абву́жаных

Кароткая форма: абву́жана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

абву́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абву́жванне
Р. абву́жвання
Д. абву́жванню
В. абву́жванне
Т. абву́жваннем
М. абву́жванні

Крыніцы: piskunou2012.

абву́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абву́жваецца абву́жваюцца
Прошлы час
м. абву́жваўся абву́жваліся
ж. абву́жвалася
н. абву́жвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час абву́жваючыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

абву́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абву́жваю абву́жваем
2-я ас. абву́жваеш абву́жваеце
3-я ас. абву́жвае абву́жваюць
Прошлы час
м. абву́жваў абву́жвалі
ж. абву́жвала
н. абву́жвала
Загадны лад
2-я ас. абву́жвай абву́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абву́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абву́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абву́зіцца абву́зяцца
Прошлы час
м. абву́зіўся абву́зіліся
ж. абву́зілася
н. абву́зілася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

абву́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абву́жу абву́зім
2-я ас. абву́зіш абву́зіце
3-я ас. абву́зіць абву́зяць
Прошлы час
м. абву́зіў абву́зілі
ж. абву́зіла
н. абву́зіла
Загадны лад
2-я ас. абву́зь абву́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абву́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абвурга́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвурга́нюся абвурга́німся
2-я ас. абвурга́нішся абвурга́ніцеся
3-я ас. абвурга́ніцца абвурга́няцца
Прошлы час
м. абвурга́ніўся абвурга́ніліся
ж. абвурга́нілася
н. абвурга́нілася
Загадны лад
2-я ас. абвурга́нься абвурга́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абвурга́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абвурга́ніць

‘абыграць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвурга́ню абвурга́нім
2-я ас. абвурга́ніш абвурга́ніце
3-я ас. абвурга́ніць абвурга́няць
Прошлы час
м. абвурга́ніў абвурга́нілі
ж. абвурга́ніла
н. абвурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. абвурга́нь абвурга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абвурга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абву́чаны абву́чаная абву́чанае абву́чаныя
Р. абву́чанага абву́чанай
абву́чанае		 абву́чанага абву́чаных
Д. абву́чанаму абву́чанай абву́чанаму абву́чаным
В. абву́чаны (неадуш.)
абву́чанага (адуш.)		 абву́чаную абву́чанае абву́чаныя (неадуш.)
абву́чаных (адуш.)
Т. абву́чаным абву́чанай
абву́чанаю		 абву́чаным абву́чанымі
М. абву́чаным абву́чанай абву́чаным абву́чаных

Крыніцы: piskunou2012.