абву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абву́чаны абву́чаная абву́чанае абву́чаныя
Р. абву́чанага абву́чанай
абву́чанае		 абву́чанага абву́чаных
Д. абву́чанаму абву́чанай абву́чанаму абву́чаным
В. абву́чаны (неадуш.)
абву́чанага (адуш.)		 абву́чаную абву́чанае абву́чаныя (неадуш.)
абву́чаных (адуш.)
Т. абву́чаным абву́чанай
абву́чанаю		 абву́чаным абву́чанымі
М. абву́чаным абву́чанай абву́чаным абву́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)