абвурга́ніць

‘абыграць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвурга́ню абвурга́нім
2-я ас. абвурга́ніш абвурга́ніце
3-я ас. абвурга́ніць абвурга́няць
Прошлы час
м. абвурга́ніў абвурга́нілі
ж. абвурга́ніла
н. абвурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. абвурга́нь абвурга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абвурга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)