абву́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абву́жу абву́зім
2-я ас. абву́зіш абву́зіце
3-я ас. абву́зіць абву́зяць
Прошлы час
м. абву́зіў абву́зілі
ж. абву́зіла
н. абву́зіла
Загадны лад
2-я ас. абву́зь абву́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абву́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)