дарабля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дарабля́ны |
дарабля́ная |
дарабля́нае |
дарабля́ныя |
| Р. |
дарабля́нага |
дарабля́най дарабля́нае |
дарабля́нага |
дарабля́ных |
| Д. |
дарабля́наму |
дарабля́най |
дарабля́наму |
дарабля́ным |
| В. |
дарабля́ны (неадуш.) дарабля́нага (адуш.) |
дарабля́ную |
дарабля́нае |
дарабля́ныя (неадуш.) дарабля́ных (адуш.) |
| Т. |
дарабля́ным |
дарабля́най дарабля́наю |
дарабля́ным |
дарабля́нымі |
| М. |
дарабля́ным |
дарабля́най |
дарабля́ным |
дарабля́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дарабля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дарабля́ецца |
дарабля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дарабля́ўся |
дарабля́ліся |
| ж. |
дарабля́лася |
| н. |
дарабля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дарабля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дарабля́ю |
дарабля́ем |
| 2-я ас. |
дарабля́еш |
дарабля́еце |
| 3-я ас. |
дарабля́е |
дарабля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дарабля́ў |
дарабля́лі |
| ж. |
дарабля́ла |
| н. |
дарабля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дарабля́й |
дарабля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дарабля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Да́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Да́рава |
| Р. |
Да́рава |
| Д. |
Да́раву |
| В. |
Да́рава |
| Т. |
Да́равам |
| М. |
Да́раве |
дарава́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дарава́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дарава́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дарава́льнасць |
| Р. |
дарава́льнасці |
| Д. |
дарава́льнасці |
| В. |
дарава́льнасць |
| Т. |
дарава́льнасцю |
| М. |
дарава́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дарава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дарава́льнік |
дарава́льнікі |
| Р. |
дарава́льніка |
дарава́льнікаў |
| Д. |
дарава́льніку |
дарава́льнікам |
| В. |
дарава́льніка |
дарава́льнікаў |
| Т. |
дарава́льнікам |
дарава́льнікамі |
| М. |
дарава́льніку |
дарава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дарава́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дарава́льны |
дарава́льная |
дарава́льнае |
дарава́льныя |
| Р. |
дарава́льнага |
дарава́льнай дарава́льнае |
дарава́льнага |
дарава́льных |
| Д. |
дарава́льнаму |
дарава́льнай |
дарава́льнаму |
дарава́льным |
| В. |
дарава́льны (неадуш.) дарава́льнага (адуш.) |
дарава́льную |
дарава́льнае |
дарава́льныя (неадуш.) дарава́льных (адуш.) |
| Т. |
дарава́льным |
дарава́льнай дарава́льнаю |
дарава́льным |
дарава́льнымі |
| М. |
дарава́льным |
дарава́льнай |
дарава́льным |
дарава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дарава́нне |
| Р. |
дарава́ння |
| Д. |
дарава́нню |
| В. |
дарава́нне |
| Т. |
дарава́ннем |
| М. |
дарава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.