дарава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дарава́льнік дарава́льнікі
Р. дарава́льніка дарава́льнікаў
Д. дарава́льніку дарава́льнікам
В. дарава́льніка дарава́льнікаў
Т. дарава́льнікам дарава́льнікамі
М. дарава́льніку дарава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)