Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

удзяўбну́ць

‘клюнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удзяўбне́ удзяўбну́ць
Прошлы час
м. удзяўбну́ў удзяўбну́лі
ж. удзяўбну́ла
н. удзяўбну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час удзяўбну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

удзяўбці́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзяўбу́ удзяўбё́м
2-я ас. удзяўбе́ш удзеўбяце́
3-я ас. удзяўбе́ удзяўбу́ць
Прошлы час
м. удзё́ўб удзяўблі́
ж. удзяўбла́
н. удзяўбло́
Загадны лад
2-я ас. удзяўбі́ удзяўбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час удзё́ўбшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзя́чліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удзя́чліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

удзя́члівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удзя́члівасць
Р. удзя́члівасці
Д. удзя́члівасці
В. удзя́члівасць
Т. удзя́члівасцю
М. удзя́члівасці

Крыніцы: piskunou2012.

удзя́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзя́члівы удзя́члівая удзя́члівае удзя́члівыя
Р. удзя́члівага удзя́члівай
удзя́члівае
удзя́члівага удзя́члівых
Д. удзя́чліваму удзя́члівай удзя́чліваму удзя́члівым
В. удзя́члівы (неадуш.)
удзя́члівага (адуш.)
удзя́члівую удзя́члівае удзя́члівыя (неадуш.)
удзя́члівых (адуш.)
Т. удзя́члівым удзя́члівай
удзя́чліваю
удзя́члівым удзя́члівымі
М. удзя́члівым удзя́члівай удзя́члівым удзя́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

удзя́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
удзя́чна удзя́чней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

удзя́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удзя́чнасць
Р. удзя́чнасці
Д. удзя́чнасці
В. удзя́чнасць
Т. удзя́чнасцю
М. удзя́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзя́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзя́чны удзя́чная удзя́чнае удзя́чныя
Р. удзя́чнага удзя́чнай
удзя́чнае
удзя́чнага удзя́чных
Д. удзя́чнаму удзя́чнай удзя́чнаму удзя́чным
В. удзя́чны (неадуш.)
удзя́чнага (адуш.)
удзя́чную удзя́чнае удзя́чныя (неадуш.)
удзя́чных (адуш.)
Т. удзя́чным удзя́чнай
удзя́чнаю
удзя́чным удзя́чнымі
М. удзя́чным удзя́чнай удзя́чным удзя́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзя́чыць

‘падзякаваць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удзя́чу удзя́чым
2-я ас. удзя́чыш удзя́чыце
3-я ас. удзя́чыць удзя́чаць
Прошлы час
м. удзя́чыў удзя́чылі
ж. удзя́чыла
н. удзя́чыла
Загадны лад
2-я ас. удзя́ч удзя́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удзя́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

удму́рт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удму́рт удму́рты
Р. удму́рта удму́ртаў
Д. удму́рту удму́ртам
В. удму́рта удму́ртаў
Т. удму́ртам удму́ртамі
М. удму́рце удму́ртах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.