удзяўбну́ць
‘клюнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
удзяўбне́ |
удзяўбну́ць |
Прошлы час |
м. |
удзяўбну́ў |
удзяўбну́лі |
ж. |
удзяўбну́ла |
н. |
удзяўбну́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удзяўбну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзяўбці́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удзяўбу́ |
удзяўбё́м |
2-я ас. |
удзяўбе́ш |
удзеўбяце́ |
3-я ас. |
удзяўбе́ |
удзяўбу́ць |
Прошлы час |
м. |
удзё́ўб |
удзяўблі́ |
ж. |
удзяўбла́ |
н. |
удзяўбло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
удзяўбі́ |
удзяўбі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удзё́ўбшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удзя́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
удзя́члівасць |
Р. |
удзя́члівасці |
Д. |
удзя́члівасці |
В. |
удзя́члівасць |
Т. |
удзя́члівасцю |
М. |
удзя́члівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзя́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
удзя́чна |
удзя́чней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
удзя́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
удзя́чнасць |
Р. |
удзя́чнасці |
Д. |
удзя́чнасці |
В. |
удзя́чнасць |
Т. |
удзя́чнасцю |
М. |
удзя́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удзя́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удзя́чны |
удзя́чная |
удзя́чнае |
удзя́чныя |
Р. |
удзя́чнага |
удзя́чнай удзя́чнае |
удзя́чнага |
удзя́чных |
Д. |
удзя́чнаму |
удзя́чнай |
удзя́чнаму |
удзя́чным |
В. |
удзя́чны (неадуш.) удзя́чнага (адуш.) |
удзя́чную |
удзя́чнае |
удзя́чныя (неадуш.) удзя́чных (адуш.) |
Т. |
удзя́чным |
удзя́чнай удзя́чнаю |
удзя́чным |
удзя́чнымі |
М. |
удзя́чным |
удзя́чнай |
удзя́чным |
удзя́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удзя́чыць
‘падзякаваць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удзя́чу |
удзя́чым |
2-я ас. |
удзя́чыш |
удзя́чыце |
3-я ас. |
удзя́чыць |
удзя́чаць |
Прошлы час |
м. |
удзя́чыў |
удзя́чылі |
ж. |
удзя́чыла |
н. |
удзя́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удзя́ч |
удзя́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удзя́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удму́рт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
удму́рт |
удму́рты |
Р. |
удму́рта |
удму́ртаў |
Д. |
удму́рту |
удму́ртам |
В. |
удму́рта |
удму́ртаў |
Т. |
удму́ртам |
удму́ртамі |
М. |
удму́рце |
удму́ртах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.