удзяўбну́ць
‘клюнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| удзяўбне́ | удзяўбну́ць | |
| Прошлы час | ||
| удзяўбну́ў | удзяўбну́лі | |
| удзяўбну́ла | ||
| удзяўбну́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| удзяўбну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)