Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

аднаві́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаві́мы аднаві́мая аднаві́мае аднаві́мыя
Р. аднаві́мага аднаві́май
аднаві́мае		 аднаві́мага аднаві́мых
Д. аднаві́маму аднаві́май аднаві́маму аднаві́мым
В. аднаві́мы
аднаві́мага		 аднаві́мую аднаві́мае аднаві́мыя
Т. аднаві́мым аднаві́май
аднаві́маю		 аднаві́мым аднаві́мымі
М. аднаві́мым аднаві́май аднаві́мым аднаві́мых

аднаві́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаві́мы аднаві́мая аднаві́мае аднаві́мыя
Р. аднаві́мага аднаві́май
аднаві́мае		 аднаві́мага аднаві́мых
Д. аднаві́маму аднаві́май аднаві́маму аднаві́мым
В. аднаві́мы
аднаві́мага		 аднаві́мую аднаві́мае аднаві́мыя
Т. аднаві́мым аднаві́май
аднаві́маю		 аднаві́мым аднаві́мымі
М. аднаві́мым аднаві́май аднаві́мым аднаві́мых

аднавінтавы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднавінтавы́ аднавінтава́я аднавінтаво́е аднавінтавы́я
Р. аднавінтаво́га аднавінтаво́й
аднавінтаво́е		 аднавінтаво́га аднавінтавы́х
Д. аднавінтаво́му аднавінтаво́й аднавінтаво́му аднавінтавы́м
В. аднавінтавы́ (неадуш.)
аднавінтаво́га (адуш.)		 аднавінтаву́ю аднавінтаво́е аднавінтавы́я (неадуш.)
аднавінтавы́х (адуш.)
Т. аднавінтавы́м аднавінтаво́й
аднавінтаво́ю		 аднавінтавы́м аднавінтавы́мі
М. аднавінтавы́м аднавінтаво́й аднавінтавы́м аднавінтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднаві́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаві́цель аднаві́целі
Р. аднаві́целя аднаві́целяў
Д. аднаві́целю аднаві́целям
В. аднаві́целя аднаві́целяў
Т. аднаві́целем аднаві́целямі
М. аднаві́целю аднаві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаві́цель аднаві́целі
Р. аднаві́целю аднаві́целяў
Д. аднаві́целю аднаві́целям
В. аднаві́цель аднаві́целі
Т. аднаві́целем аднаві́целямі
М. аднаві́целі аднаві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адно́віцца адно́вяцца
Прошлы час
м. аднаві́ўся аднаві́ліся
ж. аднаві́лася
н. аднаві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аднаўлю́ адно́вім
2-я ас. адно́віш адно́віце
3-я ас. адно́віць адно́вяць
Прошлы час
м. аднаві́ў аднаві́лі
ж. аднаві́ла
н. аднаві́ла
Загадны лад
2-я ас. аднаві́ аднаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аднаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаво́кі аднаво́кая аднаво́кае аднаво́кія
Р. аднаво́кага аднаво́кай
аднаво́кае		 аднаво́кага аднаво́кіх
Д. аднаво́каму аднаво́кай аднаво́каму аднаво́кім
В. аднаво́кі (неадуш.)
аднаво́кага (адуш.)		 аднаво́кую аднаво́кае аднаво́кія (неадуш.)
аднаво́кіх (адуш.)
Т. аднаво́кім аднаво́кай
аднаво́каю		 аднаво́кім аднаво́кімі
М. аднаво́кім аднаво́кай аднаво́кім аднаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднаво́р
Р. аднаво́ру
Д. аднаво́ру
В. аднаво́р
Т. аднаво́рам
М. аднаво́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаво́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднаво́р’е
Р. аднаво́р’я
Д. аднаво́р’ю
В. аднаво́р’е
Т. аднаво́р’ем
М. аднаво́р’і

Крыніцы: piskunou2012.