Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

кука́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кука́н кука́ны
Р. кука́на кука́наў
Д. кука́ну кука́нам
В. кука́н кука́ны
Т. кука́нам кука́намі
М. кука́не кука́нах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Ку́карава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́карава
Р. Ку́карава
Д. Ку́караву
В. Ку́карава
Т. Ку́каравам
М. Ку́караве

кука́рда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кука́рда кука́рды
Р. кука́рды кука́рдаў
Д. кука́рдзе кука́рдам
В. кука́рду кука́рды
Т. кука́рдай
кука́рдаю		 кука́рдамі
М. кука́рдзе кука́рдах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кука́рдавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кука́рдавы кука́рдавая кука́рдавае кука́рдавыя
Р. кука́рдавага кука́рдавай
кука́рдавае		 кука́рдавага кука́рдавых
Д. кука́рдаваму кука́рдавай кука́рдаваму кука́рдавым
В. кука́рдавы
кука́рдавага		 кука́рдавую кука́рдавае кука́рдавыя
кука́рдавых
Т. кука́рдавым кука́рдавай
кука́рдаваю		 кука́рдавым кука́рдавымі
М. кука́рдавым кука́рдавай кука́рдавым кука́рдавых

Крыніцы: tsblm1996.

кука́рдны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кука́рдны кука́рдная кука́рднае кука́рдныя
Р. кука́рднага кука́рднай
кука́рднае		 кука́рднага кука́рдных
Д. кука́рднаму кука́рднай кука́рднаму кука́рдным
В. кука́рдны
кука́рднага		 кука́рдную кука́рднае кука́рдныя
кука́рдных
Т. кука́рдным кука́рднай
кука́рднаю		 кука́рдным кука́рднымі
М. кука́рдным кука́рднай кука́рдным кука́рдных

Крыніцы: tsblm1996.

кукару́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кукару́чаны кукару́чаная кукару́чанае кукару́чаныя
Р. кукару́чанага кукару́чанай
кукару́чанае		 кукару́чанага кукару́чаных
Д. кукару́чанаму кукару́чанай кукару́чанаму кукару́чаным
В. кукару́чаны (неадуш.)
кукару́чанага (адуш.)		 кукару́чаную кукару́чанае кукару́чаныя (неадуш.)
кукару́чаных (адуш.)
Т. кукару́чаным кукару́чанай
кукару́чанаю		 кукару́чаным кукару́чанымі
М. кукару́чаным кукару́чанай кукару́чаным кукару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

кукару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кукару́чаны кукару́чаная кукару́чанае кукару́чаныя
Р. кукару́чанага кукару́чанай
кукару́чанае		 кукару́чанага кукару́чаных
Д. кукару́чанаму кукару́чанай кукару́чанаму кукару́чаным
В. кукару́чаны (неадуш.)
кукару́чанага (адуш.)		 кукару́чаную кукару́чанае кукару́чаныя (неадуш.)
кукару́чаных (адуш.)
Т. кукару́чаным кукару́чанай
кукару́чанаю		 кукару́чаным кукару́чанымі
М. кукару́чаным кукару́чанай кукару́чаным кукару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

кукару́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукару́чуся кукару́чымся
2-я ас. кукару́чышся кукару́чыцеся
3-я ас. кукару́чыцца кукару́чацца
Прошлы час
м. кукару́чыўся кукару́чыліся
ж. кукару́чылася
н. кукару́чылася
Загадны лад
2-я ас. кукару́чся кукару́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукару́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

кукару́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукару́чу кукару́чым
2-я ас. кукару́чыш кукару́чыце
3-я ас. кукару́чыць кукару́чаць
Прошлы час
м. кукару́чыў кукару́чылі
ж. кукару́чыла
н. кукару́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукару́ч кукару́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукару́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

кукарэ́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кукарэ́канне
Р. кукарэ́кання
Д. кукарэ́канню
В. кукарэ́канне
Т. кукарэ́каннем
М. кукарэ́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.