кука́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кука́н | кука́ны | |
кука́на | кука́наў | |
кука́ну | кука́нам | |
кука́н | кука́ны | |
кука́нам | кука́намі | |
кука́не | кука́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)