завербава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярбу́юся |
завярбу́емся |
2-я ас. |
завярбу́ешся |
завярбу́ецеся |
3-я ас. |
завярбу́ецца |
завярбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
завербава́ўся |
завербава́ліся |
ж. |
завербава́лася |
н. |
завербава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярбу́йся |
завярбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завербава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завербава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярбу́ю |
завярбу́ем |
2-я ас. |
завярбу́еш |
завярбу́еце |
3-я ас. |
завярбу́е |
завярбу́юць |
Прошлы час |
м. |
завербава́ў |
завербава́лі |
ж. |
завербава́ла |
н. |
завербава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярбу́й |
завярбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завербава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Заве́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заве́р’е |
Р. |
Заве́р’я |
Д. |
Заве́р’ю |
В. |
Заве́р’е |
Т. |
Заве́р’ем |
М. |
Заве́р’і |
заве́рзці
‘пачаць вярзці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярзу́ |
завярзё́м |
2-я ас. |
завярзе́ш |
заверзяце́ |
3-я ас. |
завярзе́ |
завярзу́ць |
Прошлы час |
м. |
завё́рз |
заве́рзлі |
ж. |
заве́рзла |
н. |
заве́рзла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярзі́ |
завярзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завё́рзшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заве́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заве́рка |
заве́ркі |
Р. |
заве́ркі |
заве́рак |
Д. |
заве́рцы |
заве́ркам |
В. |
заве́рку |
заве́ркі |
Т. |
заве́ркай заве́ркаю |
заве́ркамі |
М. |
заве́рцы |
заве́рках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
заве́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́рнены |
заве́рненая |
заве́рненае |
заве́рненыя |
Р. |
заве́рненага |
заве́рненай заве́рненае |
заве́рненага |
заве́рненых |
Д. |
заве́рненаму |
заве́рненай |
заве́рненаму |
заве́рненым |
В. |
заве́рнены (неадуш.) заве́рненага (адуш.) |
заве́рненую |
заве́рненае |
заве́рненыя (неадуш.) заве́рненых (адуш.) |
Т. |
заве́рненым |
заве́рненай заве́рненаю |
заве́рненым |
заве́рненымі |
М. |
заве́рненым |
заве́рненай |
заве́рненым |
заве́рненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
заве́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́рнуты |
заве́рнутая |
заве́рнутае |
заве́рнутыя |
Р. |
заве́рнутага |
заве́рнутай заве́рнутае |
заве́рнутага |
заве́рнутых |
Д. |
заве́рнутаму |
заве́рнутай |
заве́рнутаму |
заве́рнутым |
В. |
заве́рнуты (неадуш.) заве́рнутага (адуш.) |
заве́рнутую |
заве́рнутае |
заве́рнутыя (неадуш.) заве́рнутых (адуш.) |
Т. |
заве́рнутым |
заве́рнутай заве́рнутаю |
заве́рнутым |
заве́рнутымі |
М. |
заве́рнутым |
заве́рнутай |
заве́рнутым |
заве́рнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заве́рнуты |
заве́рнутая |
заве́рнутае |
заве́рнутыя |
Р. |
заве́рнутага |
заве́рнутай заве́рнутае |
заве́рнутага |
заве́рнутых |
Д. |
заве́рнутаму |
заве́рнутай |
заве́рнутаму |
заве́рнутым |
В. |
заве́рнуты (неадуш.) заве́рнутага (адуш.) |
заве́рнутую |
заве́рнутае |
заве́рнутыя (неадуш.) заве́рнутых (адуш.) |
Т. |
заве́рнутым |
заве́рнутай заве́рнутаю |
заве́рнутым |
заве́рнутымі |
М. |
заве́рнутым |
заве́рнутай |
заве́рнутым |
заве́рнутых |
Кароткая форма: заве́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
за́верт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́верт |
за́верты |
Р. |
за́верту |
за́вертаў |
Д. |
за́верту |
за́вертам |
В. |
за́верт |
за́верты |
Т. |
за́вертам |
за́вертамі |
М. |
за́верце |
за́вертах |
Крыніцы:
piskunou2012.