завербава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завярбу́ю завярбу́ем
2-я ас. завярбу́еш завярбу́еце
3-я ас. завярбу́е завярбу́юць
Прошлы час
м. завербава́ў завербава́лі
ж. завербава́ла
н. завербава́ла
Загадны лад
2-я ас. завярбу́й завярбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завербава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)