дамо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́ўлены |
дамо́ўленая |
дамо́ўленае |
дамо́ўленыя |
| Р. |
дамо́ўленага |
дамо́ўленай дамо́ўленае |
дамо́ўленага |
дамо́ўленых |
| Д. |
дамо́ўленаму |
дамо́ўленай |
дамо́ўленаму |
дамо́ўленым |
| В. |
дамо́ўлены (неадуш.) дамо́ўленага (адуш.) |
дамо́ўленую |
дамо́ўленае |
дамо́ўленыя (неадуш.) дамо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
дамо́ўленым |
дамо́ўленай дамо́ўленаю |
дамо́ўленым |
дамо́ўленымі |
| М. |
дамо́ўленым |
дамо́ўленай |
дамо́ўленым |
дамо́ўленых |
Кароткая форма: дамо́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дамо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́ўлены |
дамо́ўленая |
дамо́ўленае |
дамо́ўленыя |
| Р. |
дамо́ўленага |
дамо́ўленай дамо́ўленае |
дамо́ўленага |
дамо́ўленых |
| Д. |
дамо́ўленаму |
дамо́ўленай |
дамо́ўленаму |
дамо́ўленым |
| В. |
дамо́ўлены (неадуш.) дамо́ўленага (адуш.) |
дамо́ўленую |
дамо́ўленае |
дамо́ўленыя (неадуш.) дамо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
дамо́ўленым |
дамо́ўленай дамо́ўленаю |
дамо́ўленым |
дамо́ўленымі |
| М. |
дамо́ўленым |
дамо́ўленай |
дамо́ўленым |
дамо́ўленых |
Кароткая форма: дамо́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дамо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дамо́ўнасць |
| Р. |
дамо́ўнасці |
| Д. |
дамо́ўнасці |
| В. |
дамо́ўнасць |
| Т. |
дамо́ўнасцю |
| М. |
дамо́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дамо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дамо́ўнік |
дамо́ўнікі |
| Р. |
дамо́ўніка |
дамо́ўнікаў |
| Д. |
дамо́ўніку |
дамо́ўнікам |
| В. |
дамо́ўніка |
дамо́ўнікаў |
| Т. |
дамо́ўнікам |
дамо́ўнікамі |
| М. |
дамо́ўніку |
дамо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дамо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дамо́ўніца |
дамо́ўніцы |
| Р. |
дамо́ўніцы |
дамо́ўніц |
| Д. |
дамо́ўніцы |
дамо́ўніцам |
| В. |
дамо́ўніцу |
дамо́ўніц |
| Т. |
дамо́ўніцай дамо́ўніцаю |
дамо́ўніцамі |
| М. |
дамо́ўніцы |
дамо́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дамо́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́чаны |
дамо́чаная |
дамо́чанае |
дамо́чаныя |
| Р. |
дамо́чанага |
дамо́чанай дамо́чанае |
дамо́чанага |
дамо́чаных |
| Д. |
дамо́чанаму |
дамо́чанай |
дамо́чанаму |
дамо́чаным |
| В. |
дамо́чаны (неадуш.) дамо́чанага (адуш.) |
дамо́чаную |
дамо́чанае |
дамо́чаныя (неадуш.) дамо́чаных (адуш.) |
| Т. |
дамо́чаным |
дамо́чанай дамо́чанаю |
дамо́чаным |
дамо́чанымі |
| М. |
дамо́чаным |
дамо́чанай |
дамо́чаным |
дамо́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дамо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́чаны |
дамо́чаная |
дамо́чанае |
дамо́чаныя |
| Р. |
дамо́чанага |
дамо́чанай дамо́чанае |
дамо́чанага |
дамо́чаных |
| Д. |
дамо́чанаму |
дамо́чанай |
дамо́чанаму |
дамо́чаным |
| В. |
дамо́чаны (неадуш.) дамо́чанага (адуш.) |
дамо́чаную |
дамо́чанае |
дамо́чаныя (неадуш.) дамо́чаных (адуш.) |
| Т. |
дамо́чаным |
дамо́чанай дамо́чанаю |
дамо́чаным |
дамо́чанымі |
| М. |
дамо́чаным |
дамо́чанай |
дамо́чаным |
дамо́чаных |
Кароткая форма: дамо́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дамо́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дамо́чванне |
| Р. |
дамо́чвання |
| Д. |
дамо́чванню |
| В. |
дамо́чванне |
| Т. |
дамо́чваннем |
| М. |
дамо́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.