дамо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дамо́ўнік | дамо́ўнікі | |
| дамо́ўніка | дамо́ўнікаў | |
| дамо́ўніку | дамо́ўнікам | |
| дамо́ўніка | дамо́ўнікаў | |
| дамо́ўнікам | дамо́ўнікамі | |
| дамо́ўніку | дамо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)