каменеапрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каменеапрацо́ўчы |
каменеапрацо́ўчая |
каменеапрацо́ўчае |
каменеапрацо́ўчыя |
Р. |
каменеапрацо́ўчага |
каменеапрацо́ўчай каменеапрацо́ўчае |
каменеапрацо́ўчага |
каменеапрацо́ўчых |
Д. |
каменеапрацо́ўчаму |
каменеапрацо́ўчай |
каменеапрацо́ўчаму |
каменеапрацо́ўчым |
В. |
каменеапрацо́ўчы (неадуш.) каменеапрацо́ўчага (адуш.) |
каменеапрацо́ўчую |
каменеапрацо́ўчае |
каменеапрацо́ўчыя (неадуш.) каменеапрацо́ўчых (адуш.) |
Т. |
каменеапрацо́ўчым |
каменеапрацо́ўчай каменеапрацо́ўчаю |
каменеапрацо́ўчым |
каменеапрацо́ўчымі |
М. |
каменеапрацо́ўчым |
каменеапрацо́ўчай |
каменеапрацо́ўчым |
каменеапрацо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
каменебето́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каменебето́н |
Р. |
каменебето́ну |
Д. |
каменебето́ну |
В. |
каменебето́н |
Т. |
каменебето́нам |
М. |
каменебето́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каменебето́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каменебето́нны |
каменебето́нная |
каменебето́ннае |
каменебето́нныя |
Р. |
каменебето́ннага |
каменебето́ннай каменебето́ннае |
каменебето́ннага |
каменебето́нных |
Д. |
каменебето́ннаму |
каменебето́ннай |
каменебето́ннаму |
каменебето́нным |
В. |
каменебето́нны (неадуш.) каменебето́ннага (адуш.) |
каменебето́нную |
каменебето́ннае |
каменебето́нныя (неадуш.) каменебето́нных (адуш.) |
Т. |
каменебето́нным |
каменебето́ннай каменебето́ннаю |
каменебето́нным |
каменебето́ннымі |
М. |
каменебето́нным |
каменебето́ннай |
каменебето́нным |
каменебето́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
каме́неджар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каме́неджар |
каме́неджары |
Р. |
каме́неджара |
каме́неджараў |
Д. |
каме́неджару |
каме́неджарам |
В. |
каме́неджара |
каме́неджараў |
Т. |
каме́неджарам |
каме́неджарамі |
М. |
каме́неджару |
каме́неджарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каме́неджмент
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каме́неджмент |
Р. |
каме́неджменту |
Д. |
каме́неджменту |
В. |
каме́неджмент |
Т. |
каме́неджментам |
М. |
каме́неджменце |
Крыніцы:
piskunou2012.
каменедрабі́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каменедрабі́лка |
каменедрабі́лкі |
Р. |
каменедрабі́лкі |
каменедрабі́лак |
Д. |
каменедрабі́лцы |
каменедрабі́лкам |
В. |
каменедрабі́лку |
каменедрабі́лкі |
Т. |
каменедрабі́лкай каменедрабі́лкаю |
каменедрабі́лкамі |
М. |
каменедрабі́лцы |
каменедрабі́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каменедрабі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каменедрабі́льны |
каменедрабі́льная |
каменедрабі́льнае |
каменедрабі́льныя |
Р. |
каменедрабі́льнага |
каменедрабі́льнай каменедрабі́льнае |
каменедрабі́льнага |
каменедрабі́льных |
Д. |
каменедрабі́льнаму |
каменедрабі́льнай |
каменедрабі́льнаму |
каменедрабі́льным |
В. |
каменедрабі́льны (неадуш.) каменедрабі́льнага (адуш.) |
каменедрабі́льную |
каменедрабі́льнае |
каменедрабі́льныя (неадуш.) каменедрабі́льных (адуш.) |
Т. |
каменедрабі́льным |
каменедрабі́льнай каменедрабі́льнаю |
каменедрабі́льным |
каменедрабі́льнымі |
М. |
каменедрабі́льным |
каменедрабі́льнай |
каменедрабі́льным |
каменедрабі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
каменедрабле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каменедрабле́нне |
Р. |
каменедрабле́ння |
Д. |
каменедрабле́нню |
В. |
каменедрабле́нне |
Т. |
каменедрабле́ннем |
М. |
каменедрабле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.