каменекіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменекіда́льны каменекіда́льная каменекіда́льнае каменекіда́льныя
Р. каменекіда́льнага каменекіда́льнай
каменекіда́льнае		 каменекіда́льнага каменекіда́льных
Д. каменекіда́льнаму каменекіда́льнай каменекіда́льнаму каменекіда́льным
В. каменекіда́льны (неадуш.)
каменекіда́льнага (адуш.)		 каменекіда́льную каменекіда́льнае каменекіда́льныя (неадуш.)
каменекіда́льных (адуш.)
Т. каменекіда́льным каменекіда́льнай
каменекіда́льнаю		 каменекіда́льным каменекіда́льнымі
М. каменекіда́льным каменекіда́льнай каменекіда́льным каменекіда́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)