Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заканспектава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заканспекту́ю заканспекту́ем
2-я ас. заканспекту́еш заканспекту́еце
3-я ас. заканспекту́е заканспекту́юць
Прошлы час
м. заканспектава́ў заканспектава́лі
ж. заканспектава́ла
н. заканспектава́ла
Загадны лад
2-я ас. заканспекту́й заканспекту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заканспектава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заканспірава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
заканспірава́на - -

заканспірава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заканспірава́насць
Р. заканспірава́насці
Д. заканспірава́насці
В. заканспірава́насць
Т. заканспірава́насцю
М. заканспірава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

заканспірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заканспірава́ны заканспірава́ная заканспірава́нае заканспірава́ныя
Р. заканспірава́нага заканспірава́най
заканспірава́нае		 заканспірава́нага заканспірава́ных
Д. заканспірава́наму заканспірава́най заканспірава́наму заканспірава́ным
В. заканспірава́ны (неадуш.)
заканспірава́нага (адуш.)		 заканспірава́ную заканспірава́нае заканспірава́ныя (неадуш.)
заканспірава́ных (адуш.)
Т. заканспірава́ным заканспірава́най
заканспірава́наю		 заканспірава́ным заканспірава́нымі
М. заканспірава́ным заканспірава́най заканспірава́ным заканспірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

заканспірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заканспірава́ны заканспірава́ная заканспірава́нае заканспірава́ныя
Р. заканспірава́нага заканспірава́най
заканспірава́нае		 заканспірава́нага заканспірава́ных
Д. заканспірава́наму заканспірава́най заканспірава́наму заканспірава́ным
В. заканспірава́ны (неадуш.)
заканспірава́нага (адуш.)		 заканспірава́ную заканспірава́нае заканспірава́ныя (неадуш.)
заканспірава́ных (адуш.)
Т. заканспірава́ным заканспірава́най
заканспірава́наю		 заканспірава́ным заканспірава́нымі
М. заканспірава́ным заканспірава́най заканспірава́ным заканспірава́ных

Кароткая форма: заканспірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заканспірава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заканспіру́юся заканспіру́емся
2-я ас. заканспіру́ешся заканспіру́ецеся
3-я ас. заканспіру́ецца заканспіру́юцца
Прошлы час
м. заканспірава́ўся заканспірава́ліся
ж. заканспірава́лася
н. заканспірава́лася
Загадны лад
2-я ас. заканспіру́йся заканспіру́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заканспірава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заканспірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заканспіру́ю заканспіру́ем
2-я ас. заканспіру́еш заканспіру́еце
3-я ас. заканспіру́е заканспіру́юць
Прошлы час
м. заканспірава́ў заканспірава́лі
ж. заканспірава́ла
н. заканспірава́ла
Загадны лад
2-я ас. заканспіру́й заканспіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заканспірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заканта́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заканта́чаны заканта́чаная заканта́чанае заканта́чаныя
Р. заканта́чанага заканта́чанай
заканта́чанае		 заканта́чанага заканта́чаных
Д. заканта́чанаму заканта́чанай заканта́чанаму заканта́чаным
В. заканта́чаны (неадуш.)
заканта́чанага (адуш.)		 заканта́чаную заканта́чанае заканта́чаныя (неадуш.)
заканта́чаных (адуш.)
Т. заканта́чаным заканта́чанай
заканта́чанаю		 заканта́чаным заканта́чанымі
М. заканта́чаным заканта́чанай заканта́чаным заканта́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

заканта́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заканта́чваюся заканта́чваемся
2-я ас. заканта́чваешся заканта́чваецеся
3-я ас. заканта́чваецца заканта́чваюцца
Прошлы час
м. заканта́чваўся заканта́чваліся
ж. заканта́чвалася
н. заканта́чвалася
Загадны лад
2-я ас. заканта́чвайся заканта́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заканта́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

заканта́чваць

‘устанаўліваць кантакт з кім-небудзь; моцна захапляцца чым-небудзь, абмяжоўваць кола сваіх інтарэсаў чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заканта́чваю заканта́чваем
2-я ас. заканта́чваеш заканта́чваеце
3-я ас. заканта́чвае заканта́чваюць
Прошлы час
м. заканта́чваў заканта́чвалі
ж. заканта́чвала
н. заканта́чвала
Загадны лад
2-я ас. заканта́чвай заканта́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заканта́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.