заканта́чваць
‘устанаўліваць кантакт з кім-небудзь; моцна захапляцца чым-небудзь, абмяжоўваць кола сваіх інтарэсаў чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| заканта́чваю | заканта́чваем | |
| заканта́чваеш | заканта́чваеце | |
| заканта́чвае | заканта́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| заканта́чваў | заканта́чвалі | |
| заканта́чвала | ||
| заканта́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| заканта́чвай | заканта́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заканта́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)