загарто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загарто́ўваю |
загарто́ўваем |
2-я ас. |
загарто́ўваеш |
загарто́ўваеце |
3-я ас. |
загарто́ўвае |
загарто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
загарто́ўваў |
загарто́ўвалі |
ж. |
загарто́ўвала |
н. |
загарто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарто́ўвай |
загарто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загарто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загарто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
загарто́ўка |
загарто́ўкі |
Р. |
загарто́ўкі |
загарто́вак |
Д. |
загарто́ўцы |
загарто́ўкам |
В. |
загарто́ўку |
загарто́ўкі |
Т. |
загарто́ўкай загарто́ўкаю |
загарто́ўкамі |
М. |
загарто́ўцы |
загарто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загарто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
загарто́ўшчык |
загарто́ўшчыкі |
Р. |
загарто́ўшчыка |
загарто́ўшчыкаў |
Д. |
загарто́ўшчыку |
загарто́ўшчыкам |
В. |
загарто́ўшчыка |
загарто́ўшчыкаў |
Т. |
загарто́ўшчыкам |
загарто́ўшчыкамі |
М. |
загарто́ўшчыку |
загарто́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загарто́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
загарто́ўшчыца |
загарто́ўшчыцы |
Р. |
загарто́ўшчыцы |
загарто́ўшчыц |
Д. |
загарто́ўшчыцы |
загарто́ўшчыцам |
В. |
загарто́ўшчыцу |
загарто́ўшчыц |
Т. |
загарто́ўшчыцай загарто́ўшчыцаю |
загарто́ўшчыцамі |
М. |
загарто́ўшчыцы |
загарто́ўшчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
загарцава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загарцу́ю |
загарцу́ем |
2-я ас. |
загарцу́еш |
загарцу́еце |
3-я ас. |
загарцу́е |
загарцу́юць |
Прошлы час |
м. |
загарцава́ў |
загарцава́лі |
ж. |
загарцава́ла |
н. |
загарцава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарцу́й |
загарцу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарцава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
загарчэ́ць
‘стаць горкім’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
загарчэ́е |
загарчэ́юць |
Прошлы час |
м. |
загарчэ́ў |
загарчэ́лі |
ж. |
загарчэ́ла |
н. |
загарчэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загарэ́заваць
‘пачаць гарэзаваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загарэ́зую |
загарэ́зуем |
2-я ас. |
загарэ́зуеш |
загарэ́зуеце |
3-я ас. |
загарэ́зуе |
загарэ́зуюць |
Прошлы час |
м. |
загарэ́заваў |
загарэ́завалі |
ж. |
загарэ́завала |
н. |
загарэ́завала |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарэ́зуй |
загарэ́зуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарэ́заваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загарэ́зіць
‘пачаць гарэзіць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загарэ́жу |
загарэ́зім |
2-я ас. |
загарэ́зіш |
загарэ́зіце |
3-я ас. |
загарэ́зіць |
загарэ́зяць |
Прошлы час |
м. |
загарэ́зіў |
загарэ́зілі |
ж. |
загарэ́зіла |
н. |
загарэ́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарэ́зь |
загарэ́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарэ́зіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загарэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
загарэ́ласць |
Р. |
загарэ́ласці |
Д. |
загарэ́ласці |
В. |
загарэ́ласць |
Т. |
загарэ́ласцю |
М. |
загарэ́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.