загарто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
загарто́ўшчык | загарто́ўшчыкі | |
загарто́ўшчыка | загарто́ўшчыкаў | |
загарто́ўшчыку | загарто́ўшчыкам | |
загарто́ўшчыка | загарто́ўшчыкаў | |
загарто́ўшчыкам | загарто́ўшчыкамі | |
загарто́ўшчыку | загарто́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)