Дзяра́жнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Дзяра́жнае | |
| Дзяра́жнага | |
| Дзяра́жнаму | |
| Дзяра́жнае | |
| Дзяра́жным | |
| Дзяра́жным |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніДзяра́жня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Дзяра́жня | |
| Дзяра́жні | |
| Дзяра́жні | |
| Дзяра́жню | |
| Дзяра́жняй Дзяра́жняю |
|
| Дзяра́жні |
Дзяра́жычы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дзяра́жычы | |
| Дзяра́жыч Дзяра́жычаў |
|
| Дзяра́жычам | |
| Дзяра́жычы | |
| Дзяра́жычамі | |
| Дзяра́жычах |
Дзяра́зкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дзяра́зкі | |
| Дзяра́зак Дзяра́зкаў |
|
| Дзяра́зкам | |
| Дзяра́зкі | |
| Дзяра́зкамі | |
| Дзяра́зках |
Дзяра́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дзяра́кі | |
| Дзяра́к Дзяра́каў |
|
| Дзяра́кам | |
| Дзяра́кі | |
| Дзяра́камі | |
| Дзяра́ках |
дзяра́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дзяра́чка | |
| дзяра́чкі | |
| дзяра́чцы | |
| дзяра́чку | |
| дзяра́чкай дзяра́чкаю |
|
| дзяра́чцы |
Крыніцы:
дзярба́ніць
‘іграць на чым-небудзь; раскрадаць што-небудзь, атрымліваць грошы праз шантаж; дзяліць здабычу’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дзярба́ню | дзярба́нім | |
| дзярба́ніш | дзярба́ніце | |
| дзярба́ніць | дзярба́няць | |
| Прошлы час | ||
| дзярба́ніў | дзярба́нілі | |
| дзярба́ніла | ||
| дзярба́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| дзярба́нь | дзярба́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дзярба́нячы | ||
Крыніцы:
дзярба́чыць
‘разрыхляць бараной зямлю (што-небудзь і без прамога дапаўнення); аб'ядаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дзярба́чу | дзярба́чым | |
| дзярба́чыш | дзярба́чыце | |
| дзярба́чыць | дзярба́чаць | |
| Прошлы час | ||
| дзярба́чыў | дзярба́чылі | |
| дзярба́чыла | ||
| дзярба́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| дзярба́ч | дзярба́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дзярба́чачы | ||
Крыніцы:
дзярбо́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзярбо́нік | дзярбо́нікі | |
| дзярбо́ніка | дзярбо́нікаў | |
| дзярбо́ніку | дзярбо́нікам | |
| дзярбо́нік | дзярбо́нікі | |
| дзярбо́нікам | дзярбо́нікамі | |
| дзярбо́ніку | дзярбо́ніках |
Крыніцы:
Дзярва́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дзярва́нцы | |
| Дзярва́нцаў | |
| Дзярва́нцам | |
| Дзярва́нцы | |
| Дзярва́нцамі | |
| Дзярва́нцах |