дзярбо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзярбо́нік дзярбо́нікі
Р. дзярбо́ніка дзярбо́нікаў
Д. дзярбо́ніку дзярбо́нікам
В. дзярбо́нік дзярбо́нікі
Т. дзярбо́нікам дзярбо́нікамі
М. дзярбо́ніку дзярбо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)