дзярбо́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзярбо́нік | дзярбо́нікі | |
дзярбо́ніка | дзярбо́нікаў | |
дзярбо́ніку | дзярбо́нікам | |
дзярбо́нік | дзярбо́нікі | |
дзярбо́нікам | дзярбо́нікамі | |
дзярбо́ніку | дзярбо́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)