дзярба́чыць

‘разрыхляць бараной зямлю (што-небудзь і без прамога дапаўнення); аб'ядаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзярба́чу дзярба́чым
2-я ас. дзярба́чыш дзярба́чыце
3-я ас. дзярба́чыць дзярба́чаць
Прошлы час
м. дзярба́чыў дзярба́чылі
ж. дзярба́чыла
н. дзярба́чыла
Загадны лад
2-я ас. дзярба́ч дзярба́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзярба́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)