Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабратво́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабратво́рны	дабратво́рная	дабратво́рнае	дабратво́рныя
Р.	дабратво́рнага	дабратво́рнай дабратво́рнае	дабратво́рнага	дабратво́рных
Д.	дабратво́рнаму	дабратво́рнай	дабратво́рнаму	дабратво́рным
В.	дабратво́рны (неадуш.) дабратво́рнага (адуш.)	дабратво́рную	дабратво́рнае	дабратво́рныя (неадуш.) дабратво́рных (адуш.)
Т.	дабратво́рным	дабратво́рнай дабратво́рнаю	дабратво́рным	дабратво́рнымі
М.	дабратво́рным	дабратво́рнай	дабратво́рным	дабратво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабратлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дабратлі́ва	дабратлі́вей	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

дабратлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

дабратлі́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабратлі́вы	дабратлі́вая	дабратлі́вае	дабратлі́выя
Р.	дабратлі́вага	дабратлі́вай дабратлі́вае	дабратлі́вага	дабратлі́вых
Д.	дабратлі́ваму	дабратлі́вай	дабратлі́ваму	дабратлі́вым
В.	дабратлі́вы (неадуш.) дабратлі́вага (адуш.)	дабратлі́вую	дабратлі́вае	дабратлі́выя (неадуш.) дабратлі́вых (адуш.)
Т.	дабратлі́вым	дабратлі́вай дабратлі́ваю	дабратлі́вым	дабратлі́вымі
М.	дабратлі́вым	дабратлі́вай	дабратлі́вым	дабратлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабраўля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дабрахво́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабрахво́чы	дабрахво́чая	дабрахво́чае	дабрахво́чыя
Р.	дабрахво́чага	дабрахво́чай дабрахво́чае	дабрахво́чага	дабрахво́чых
Д.	дабрахво́чаму	дабрахво́чай	дабрахво́чаму	дабрахво́чым
В.	дабрахво́чы (неадуш.) дабрахво́чага (адуш.)	дабрахво́чую	дабрахво́чае	дабрахво́чыя (неадуш.) дабрахво́чых (адуш.)
Т.	дабрахво́чым	дабрахво́чай дабрахво́чаю	дабрахво́чым	дабрахво́чымі
М.	дабрахво́чым	дабрахво́чай	дабрахво́чым	дабрахво́чых

Крыніцы: piskunou2012.

дабрахо́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабрахо́тны	дабрахо́тная	дабрахо́тнае	дабрахо́тныя
Р.	дабрахо́тнага	дабрахо́тнай дабрахо́тнае	дабрахо́тнага	дабрахо́тных
Д.	дабрахо́тнаму	дабрахо́тнай	дабрахо́тнаму	дабрахо́тным
В.	дабрахо́тны (неадуш.) дабрахо́тнага (адуш.)	дабрахо́тную	дабрахо́тнае	дабрахо́тныя (неадуш.) дабрахо́тных (адуш.)
Т.	дабрахо́тным	дабрахо́тнай дабрахо́тнаю	дабрахо́тным	дабрахо́тнымі
М.	дабрахо́тным	дабрахо́тнай	дабрахо́тным	дабрахо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

дабрахо́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дабрахо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дабрахо́ццю

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
дабрахо́ццю	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum