дабрахо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабрахо́цце
Р. дабрахо́цця
Д. дабрахо́ццю
В. дабрахо́цце
Т. дабрахо́ццем
М. дабрахо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)