Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абаку́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абаку́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

абаку́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абаку́льнік абаку́льнікі
Р. абаку́льніка абаку́льнікаў
Д. абаку́льніку абаку́льнікам
В. абаку́льніка абаку́льнікаў
Т. абаку́льнікам абаку́льнікамі
М. абаку́льніку абаку́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

абаку́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абаку́льніца абаку́льніцы
Р. абаку́льніцы абаку́льніц
Д. абаку́льніцы абаку́льніцам
В. абаку́льніцу абаку́льніц
Т. абаку́льніцай
абаку́льніцаю		 абаку́льніцамі
М. абаку́льніцы абаку́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

абаку́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаку́льны абаку́льная абаку́льнае абаку́льныя
Р. абаку́льнага абаку́льнай
абаку́льнае		 абаку́льнага абаку́льных
Д. абаку́льнаму абаку́льнай абаку́льнаму абаку́льным
В. абаку́льны (неадуш.)
абаку́льнага (адуш.)		 абаку́льную абаку́льнае абаку́льныя (неадуш.)
абаку́льных (адуш.)
Т. абаку́льным абаку́льнай
абаку́льнаю		 абаку́льным абаку́льнымі
М. абаку́льным абаку́льнай абаку́льным абаку́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Абаку́мы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Абаку́мы
Р. Абаку́м
Абаку́маў
Д. Абаку́мам
В. Абаку́мы
Т. Абаку́мамі
М. Абаку́мах

абаку́раць

‘пакрыцца гарам, сажай; зрабіцца чорным ад дыму’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаку́раю абаку́раем
2-я ас. абаку́раеш абаку́раеце
3-я ас. абаку́рае абаку́раюць
Прошлы час
м. абаку́раў абаку́ралі
ж. абаку́рала
н. абаку́рала
Загадны лад
2-я ас. абаку́рай абаку́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час абаку́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абаламу́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаламу́чу абаламу́цім
2-я ас. абаламу́ціш абаламу́ціце
3-я ас. абаламу́ціць абаламу́цяць
Прошлы час
м. абаламу́ціў абаламу́цілі
ж. абаламу́ціла
н. абаламу́ціла
Дзеепрыслоўе
прош. час абаламу́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абаламу́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаламу́чаны абаламу́чаная абаламу́чанае абаламу́чаныя
Р. абаламу́чанага абаламу́чанай
абаламу́чанае		 абаламу́чанага абаламу́чаных
Д. абаламу́чанаму абаламу́чанай абаламу́чанаму абаламу́чаным
В. абаламу́чаны (неадуш.)
абаламу́чанага (адуш.)		 абаламу́чаную абаламу́чанае абаламу́чаныя (неадуш.)
абаламу́чаных (адуш.)
Т. абаламу́чаным абаламу́чанай
абаламу́чанаю		 абаламу́чаным абаламу́чанымі
М. абаламу́чаным абаламу́чанай абаламу́чаным абаламу́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абаламу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаламу́чаны абаламу́чаная абаламу́чанае абаламу́чаныя
Р. абаламу́чанага абаламу́чанай
абаламу́чанае		 абаламу́чанага абаламу́чаных
Д. абаламу́чанаму абаламу́чанай абаламу́чанаму абаламу́чаным
В. абаламу́чаны (неадуш.)
абаламу́чанага (адуш.)		 абаламу́чаную абаламу́чанае абаламу́чаныя (неадуш.)
абаламу́чаных (адуш.)
Т. абаламу́чаным абаламу́чанай
абаламу́чанаю		 абаламу́чаным абаламу́чанымі
М. абаламу́чаным абаламу́чанай абаламу́чаным абаламу́чаных

Кароткая форма: абаламу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абаланя́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаланя́сты абаланя́стая абаланя́стае абаланя́стыя
Р. абаланя́стага абаланя́стай
абаланя́стае		 абаланя́стага абаланя́стых
Д. абаланя́стаму абаланя́стай абаланя́стаму абаланя́стым
В. абаланя́сты (неадуш.)
абаланя́стага (адуш.)		 абаланя́стую абаланя́стае абаланя́стыя (неадуш.)
абаланя́стых (адуш.)
Т. абаланя́стым абаланя́стай
абаланя́стаю		 абаланя́стым абаланя́стымі
М. абаланя́стым абаланя́стай абаланя́стым абаланя́стых

Крыніцы: piskunou2012.