абаку́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абаку́льнік | абаку́льнікі | |
| абаку́льніка | абаку́льнікаў | |
| абаку́льніку | абаку́льнікам | |
| абаку́льніка | абаку́льнікаў | |
| абаку́льнікам | абаку́льнікамі | |
| абаку́льніку | абаку́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)