абаку́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абаку́льнік абаку́льнікі
Р. абаку́льніка абаку́льнікаў
Д. абаку́льніку абаку́льнікам
В. абаку́льніка абаку́льнікаў
Т. абаку́льнікам абаку́льнікамі
М. абаку́льніку абаку́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)